Dzieciaki z Grodziska

Ania · Wysłany: Pią 19:21, 16 Mar 2007 Temat postu: Zwątpienie, złe dni...

Myślę, że chyba większość doświadcza czasem zwątpienia i tzw. złych dni: zniechęcenia, smutku z byle powodu i bez powodu itp. (tak mi się wydaje).

Jak sobie z tym radzić?
Jak Ty sobie z tym radzisz, jeśli przeżywasz coś takiego?

Zmorek · Wysłany: Pią 20:16, 16 Mar 2007 Temat postu:

w moim przypadku takie rzeczy dzieją sie z powodu braku modlitwy. więc chyba nie musze mówić jak temu zapobiegać =] a reszta zwatpień czy trudnych dni.. hm..jesli jest modlitwa, to moze wtedy tez jest trudno, ale łatwiej sie rozumie przyczyny tego głupiego stanu. a jak sie rozumie..to tak jak z matmą- wszystko da się rozwiązać Wink

baca · Wysłany: Sob 17:25, 17 Mar 2007 Temat postu:

U mnie bywają nieraz złe dni sa z braku czasu na modlitwę a czasmi jak ktos wprowadzi w złość ale próbuję się opanowac ale różnie to bywa sami wiecie!!!

Natalia · Wysłany: Sob 17:47, 17 Mar 2007 Temat postu:

Ano są... pamiętam, raz na polskim jeszcze w gimnazjum coś powiedziedziałam do nauczycielki ona na to do mnie 'Natalia, jak masz zły dzień to nie wyżywaj sie na mnie' Razz

Więc wtedy przeważnie muzyka i lepiej do mnie nie podchodzić, bo moge powiedzieć coś co w sumie później sama bedę żałowała...
Ale to mija Smile

Burdzikowa · Wysłany: Pon 9:19, 19 Mar 2007 Temat postu:

Każdy ma takie złe dni nik od nich nie ucieknie. Ja, podobnie jak Natalia słucham muzyki. To mnie uspokaja i nie wiem jak to działa ale jakoś działa. Każdy ma taki swój sposób, tylko musi go odnaleśc.

szkodnik=) · Wysłany: Pią 19:40, 23 Mar 2007 Temat postu:

dość czesto mam takie "złe" dni... jak mi nie idzie w szkole, jak mi nie idzie w domu, nie moge sobie z czymś poradzic itp. no do mnie tak jak do natalii lepiej nei podchodzic, bo strasznie sie czepiam i kłóce. A tak poza tym to słucham też muzyczki, czytam, ide sama na spacer i probuje sie jakos uspokoić. to chyba tyle, pozdrawiam i dziekuje za dzisiejsza Droge... Wink

Łacinnik · Wysłany: Nie 8:26, 25 Mar 2007 Temat postu:

Modlitwa, książka i rozmowa z drugim człowiekiem to moja recepta...

Ania

Hmm... chyba nie ma recepty na poprawę humoru natychmiast. Najpierw muszę sobie uświadomić czemu jestem smutna, czemu mi źle. Bo może się okazać, że nie ma jakiegoś istotnego powodu. Potem porozmawiać z Bogiem. Powiedzieć Mu. Włożyć problem do koperty, wysłać to do Niego, uspokoić się i czekać cierpliwie. Jeśli się ma kogoś z kim można pogadać, to można się zwrócić do tej osoby. Jak dla mnie, sposobem żeby się uspokoić to też wyjść z domu i "pochodzić na łonie natury" Smile

, wyładować się w grze w siatkę Very Happy

, pobyć z ludźmi. Czasem trzeba chyba po prostu przeczekać.

KateW

Zwykle... modlitwa... Cisza "Szopki" (to kościół, w którym zawsze najłatwiej było mi się skupić) pozwala odnaleść spokój i nadzieję zawsze, bez zwględu na wszystko...
Kiedy już trudno trwać - przyjaciele... Przede wszystkim Marek i jego "magiczna" gitara... sama świadomość, ze są ludzie, którym na mnie zależy znaczy tak dużo...
Wreszcie... muzyka - zazwyczaj poezja śpiewana - coś żeby wejść w siebie, wyciszyc się, zrozumieć...

Tomek

Nie ma pomysłu na razenie sobie.